Chiara Lubich ai partecipanti al Congresso dei sacerdoti, diaconi e seminaristi
Castel Gandolfo, 19-21 aprile 2006

Carissimi,

sono molto contenta di dare il benvenuto a ciascun partecipante a questo Congresso e, in particolare, saluto i nostri fratelli cristiani, ministri di altre Chiese, che sono presenti. Vi siete dati appuntamento da tanti Paesi di tutti i continenti per approfondire insieme la spiritualità di comunione e dialogo nella Chiesa oggi. Mi è stata chiesta una parola. Ho visto che nel vostro ricco programma un posto di rilievo è stato dato al tema: "L'abbandono di Gesù". Perché? Perché i cardini principali della nostra spiritualità sono, da una parte, Gesù crocifisso che grida "Dio mio, Dio mio, perché mi hai abbandonato?" e dall'altra l'unità.

Gesù crocifisso e abbandonato è Colui che ha aperto agli uomini la via alla fraternità universale. E' in quel momento che Egli diviene mediatore fra gli uomini e Dio. E' lì sulla croce che si presenta al Padre come sacerdote e insieme vittima per l'intera umanità. E perché gli uomini, per Gesù crocifisso e abbandonato, hanno potuto ristabilire il rapporto con Dio, si è reso possibile il rapporto pure fra di loro: Gesù abbandonato è il vincolo d'unità anche fra gli uomini. E l'unità è il frutto del dialogo: è il dialogo consumato. Ecco perché si parla di Lui: Egli è il vero sacerdote! Il mio augurio, accompagnato dalla preghiera, è che ognuno veda in Lui il suo modello, affinché la Chiesa oggi si trovi arricchita di sacerdoti-Cristo, sacerdoti-vittime per l'umanità; autentici Cristo, pronti a dare la vita per tutti. La Pasqua, appena celebrata, ci ricorda che al dolore della Passione è seguita la grande gioia della Risurrezione. In Lui Risorto vivo tra noi, Chiara

 

INGLESE

To the participants at the Congress for priests, deacons and seminarians
Castel Gandolfo, 19-21 April 2006

Dear everyone,

I am very happy to welcome each participant at this Congress and I especially greet our Christian brothers, ministers of other Churches, who are present. You have come together from many nations the world over to deepen the spirituality of communion and dialogue in the Church today. I was asked to share a message with you. I saw that in your dense program a special place was given to the theme on: “The abandonment of Jesus.” Why is this? Because the cardinal points of our spirituality are, on one side, Jesus Crucified who cried out “My God, my God, why have you forsaken me?” and on the other, unity.

Jesus crucified and forsaken is the One who opened up the way for humanity towards universal brotherhood. It was in that moment that he became the mediator between humankind and God. It was there on the cross that he presented himself to the Father as priest and victim for all of humanity. And since men and women, because of Jesus crucified and forsaken, were able to establish their rapport with God again, they were also able to be in relation with one another: Jesus forsaken is the bond of unity also among people. And unity is the fruit of dialogue: it is dialogue which has been totally consummated. This is why we speak of him: he is the priest par excellence! My wish, accompanied with my prayers, is that each of you may find your model in him, so that the Church today may be enriched by priests-Christ, priests-victims for humanity; authentically Christ, ready to give their lives for everyone. Easter, which we have just celebrated, reminds us that the suffering of the Passion was followed by the great joy of the Resurrection. In Him risen and alive among us, Chiara

 

FRANCESE

Aux participants au Congrès des prêtres, diacres et séminaristes Castel Gandolfo,
du 19 au 21 avril 2006 Le 19 avril 2006

Chers amis,

C’est une grande joie pour moi de pouvoir souhaiter la bienvenue à chacun des participants à ce Congrès. Je désire saluer tout spécialement les ministres d’autres Églises, nos frères chrétiens, ici présents. Venant de nombreux pays de tous les continents, vous vous êtes donné rendez-vous pour approfondir ensemble la spiritualité de communion et le dialogue dans l’Église d’aujourd’hui. On m’a demandé de vous dire un mot. En prenant connaissance du programme j’ai remarqué qu’une place de choix a été donnée au thème : « L’abandon de Jésus ». Pourquoi ? Parce que notre spiritualité a deux grands axes qui sont, l’un, Jésus crucifié qui crie « Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m'as-tu abandonné ? » ; et l’autre, l’unité.

Jésus crucifié et abandonné : c’est lui qui a ouvert aux hommes la voie de la fraternité universelle. Au moment de sa passion et de son abandon, il devient médiateur entre les hommes et Dieu. Jésus en croix s’offre au Père comme prêtre et victime à la fois, pour l’humanité entière. Ayant rétabli, grâce à Jésus crucifié et abandonné, leur rapport avec Dieu, les hommes peuvent dès lors le construire entre eux. Jésus abandonné est également lien d’unité entre les hommes. Et l’unité qui naît du dialogue, est le dialogue accompli. Voilà pourquoi nous parlons de lui : il est le prêtre véritable. Mon souhait – qui s’accompagne d’une prière – est que chacun puisse voir en lui son modèle afin que l’Église d’aujourd’hui soit enrichie de prêtres-Christ, de prêtres-victimes pour l’humanité, d’autres Christ, prêts à donner leur vie pour tous. La Pâque que nous venons de célébrer nous rappelle qu’à la douleur de la Passion a succédé l’immense joie de la résurrection. En Lui Ressuscité, vivant parmi nous Chiara

 

PORTOGHESE

Aos participantes do Congresso dos sacerdotes, diáconos e seminaristas
Castelgandolfo, 19-21 de abril de 2006

Caríssimos,
Tenho a alegria de dar as boas-vindas a cada um dos participantes deste Congresso e saúdo, de modo especial, os nossos irmãos cristãos, ministros de outras Igrejas, aqui presentes.
Vocês marcaram este encontro, vindos de todos os continentes, com o objetivo de aprofundar juntos a espiritualidade de comunhão e de diálogo na Igreja hoje.
Pediram assim que eu dissesse uma palavra.
No rico programa que prepararam, vi que deram um lugar privilegiado à temática: «O abandono de Jesus».
Por quê?
Porque os pontos principais da nossa espiritualidade são, por um lado, Jesus crucificado que grita “Meu Deus, meu Deus, por que me abandonaste?” e por outro a unidade.
Jesus crucificado e abandonado foi Quem abriu aos homens o caminho rumo à fraternidade universal.
Foi naquele momento que Ele se tornou o mediador entre os homens e Deus. É ali, na cruz, que Ele se apresenta ao Pai como sacerdote e ao mesmo tempo vítima em favor da humanidade inteira.
Visto que os homens, graças a Jesus crucificado e abandonado, puderam restabelecer o seu relacionamento com Deus, tornou-se possível o relacionamento também entre eles: Jesus abandonado é o vínculo da unidade também entre os homens. E a unidade é o fruto do diálogo: é o diálogo consumado.
Eis por que se fala dele: Ele é o verdadeiro sacerdote!
Os meus votos, acompanhados pela oração, é que cada um veja Nele o modelo para si mesmo, a fim de que a Igreja hoje seja enriquecida pela vida de sacerdotes-Cristo, sacerdotes-vítimas pela humanidade, autênticos Cristo, prontos a dar a vida por todos.
A Páscoa, que acabamos de celebrar, nos recorda que da dor da Paixão desabrochou a grande alegria da Ressurreição.
Nele Ressuscitado vivo entre nós, Chiara

 

 

 

 

 

OLANDESE

Aan de deelnemers van het congres voor priesters, diakens en seminaristen
Castelgandolfo, 19-21 april 2006

Beste allemaal,

Ik ben heel blij om elke deelnemer aan dit Congres welkom te heten en ik groet vooral onze christelijke broers, bedienaars van andere kerken, die hier zijn. Jullie zijn hier gekomen uit vele landen van alle werelddelen, om samen de spiritualiteit van gemeenschap en dialoog in de hedendaagse Kerk te verdiepen. Er werd me gevraagd een woord te zeggen. Ik heb gezien dat in jullie rijke programma een belangrijke plaats wordt gegeven aan het thema: “De verlatenheid van Jezus”. Waarom? Omdat de voornaamste punten van onze spiritualiteit van één kant de gekruisigde Jezus zijn, die uitschreeuwt: “Mijn God, mijn God, waarom heb Je mij verlaten?” en van de andere kant de eenheid.

De gekruisigde en verlaten Jezus is Diegene die voor de mensen de weg tot de universele broederlijkheid geopend heeft. Op dat moment wordt Hij bemiddelaar tussen de mensen en God. Daar op het kruis presenteert Hij zich aan de Vader als priester en tegelijk als slachtoffer voor heel de mensheid. En omdat de mensen, door de gekruisigde en verlaten Jezus, de relatie met God hebben kunnen herstellen, werd ook hun onderlinge relatie mogelijk: de verlaten Jezus is de band van eenheid ook onder de mensen. En de eenheid is de vrucht van de dialoog: het is de door en door beleefde dialoog. Zie waarom er over Hem wordt gesproken: Hij is de echte priester! Mijn wens, die gepaard gaat met het gebed, is dat ieder in Hem zijn model ziet, opdat de Kerk vandaag verrijkt zou worden door priesters, die Christus zijn, priesters die slachtoffers voor de mensheid zijn; een authentieke Christus, die bereid is om zijn leven te geven voor iedereen. Pasen, dat we net gevierd hebben, herinnert ons dat op het lijden van de passie de grote vreugde van de Verrijzenis gevolgd is. In Hem, de Verrezene, die onder ons leeft, Chiara

 

POLACCO

Do uczestników Kongresu kapłanów, diakonów i kleryków
Castel Gandolfo, 19-21 kwietnia 2006

Kochani,

jestem szczęśliwa, że mogę powitać każdego z uczestników tego Kongresu, a zwłaszcza pozdrowić obecnych tu naszych braci chrześcijan, duchownych z innych Kościołów. Przybyliście na to spotkanie z wielu krajów ze wszystkich kontynentów, ażeby razem pogłębiać duchowość komunii i dialogu w Kościele dnia dzisiejszego. Poproszono mnie o słowo do was. Zauważyłam, że w bogatym programie waszego Kongresu znaczące miejsce zarezerwowano dla tematu: “Opuszczenie Jezusa”. Dlaczego? Ponieważ głównymi podstawami naszej duchowości są: z jednej strony - Jezus ukrzyżowany, który woła: “Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?”, z drugiej natomiast - jedność.

To Jezus ukrzyżowany i opuszczony otworzył ludziom drogę do powszechnego braterstwa. W tym właśnie momencie staje się On pośrednikiem między ludźmi a Bogiem. Tutaj, na krzyżu, staje przed Ojcem jako kapłan i równocześnie jako ofiara złożona za wszystkich ludzi. A ponieważ ludzie, dzięki Jezusowi ukrzyżowanemu i opuszczonemu, mogli odbudować więź z Bogiem, stał się również możliwy kontakt pomiędzy nimi, gdyż Jezus Opuszczony jest także więzią jedności między ludźmi. A jedność jest owocem dialogu - jest ona dialogiem w pełni urzeczywistnionym. Dlatego właśnie o Nim mówimy - On jest prawdziwym kapłanem. Moje życzenia, którym towarzyszy moja modlitwa, są takie: aby każdy z was widział w Nim swój wzór, ażeby Kościół mógł się dziś ubogacić o kapłanów na miarę Chrystusa, kapłanów – którzy są ofiarą za całą ludzkość, którzy są prawdziwym Chrystusem, gotowi oddać życie za wszystkich. Pascha, którą dopiero co obchodziliśmy, niech nam przypomina, że po cierpieniu Męki przychodzi wielka radość Zmartwychwstania. W Nim, Zmartwychwstałym, żyjącym pomiędzy nami, Chiara

 

TEDESCO

An die Teilnehmer der Tagung für Priester, Diakone und Seminaristen
Castel Gandolfo, 19.-21. April 2006

Mit großer Freude

heiße ich jeden Einzelnen von Ihnen zu dieser Tagung willkommen und begrüße vor allem unsere Brüder aus den anderen Kirchen! Sie sind aus vielen Ländern aller Kontinente zusammengekommen, um gemeinsam die Spiritualität der Gemeinschaft und des Dialogs in der Kirche von heute zu vertiefen. Man hat mich um ein Wort gebeten. In Ihrem reichhaltigen Programm nimmt, so stellte ich fest, das Thema der Verlassenheit Jesu breiten Raum ein. Der Grund dafür: Jesus am Kreuz, der schreit: „Mein Gott, mein Gott, warum hast du mich verlassen?“, ist ein Hauptschwerpunkt unserer Spiritualität; der andere ist die Einheit.

Es ist der gekreuzigte und verlassene Jesus, der den Menschen den Weg zur weltweiten Geschwisterlichkeit aufgetan hat. In jenem Augenblick wird er zum Mittler zwischen den Menschen und Gott. Am Kreuz ist er Priester und zugleich Opfer für die ganze Menschheit. Der gekreuzigte und verlassene Jesus stellte die Beziehung der Menschen zu Gott wieder her, und so wurde auch die Beziehung der Menschen untereinander möglich: er ist das Band der Einheit auch unter den Menschen. Und die Einheit ist Frucht des Dialogs, die Erfüllung des Dialogs. Deshalb werden wir in diesen Tagen von Jesus in seiner Verlassenheit sprechen: er ist der wahre Priester! Ich wünsche Ihnen und bitte Gott darum, dass jeder von Ihnen in IHM sein Vorbild erkennt, damit die Kirche von heute reich wird an Priestern, die wirklich Christus sind und sich opfern für die Menschheit, bereit, für alle das Leben zu geben. Ostern, das wir soeben gefeiert haben, erinnert uns daran, dass auf den Schmerz der Passion die große Freude der Auferstehung folgte. In Ihm, der als Auferstandener unter uns lebt, Chiara

 

SPAGNOLO

A los participantes del Congreso de sacerdotes, diáconos y seminaristas
Castelgandolfo, 19-21 de abril del 2006

Queridos todos:

Con mucha alegría doy la bienvenida a cada uno de los participantes de este Congreso, y saludo en particular a nuestros hermanos cristianos, ministros de otras Iglesias, que están aquí presentes. Se han dado cita, provenientes de muchos países de todos los continentes, para profundizar juntos la espiritualidad de comunión y de diálogo en la Iglesia de hoy. Me han pedido una palabra. He visto que en vuestro rico programa le han dado un espacio relevante al tema “El abandono de Jesús”. ¿Por qué? Porque los puntos fundamentales de nuestra espiritualidad son, de una parte Jesús crucificado que grita “Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado?” y de la otra, la unidad.

Jesús crucificado y abandonado es Aquél que abrió a los hombres el camino a la fraternidad universal. Fue en ese momento cuando se convirtió en el mediador entre los hombres y Dios. Fue en la cruz donde se presentó al Padre como sacerdote y víctima al mismo tiempo por toda la humanidad. Y ya que los hombres, gracias a Jesús crucificado y abandonado, han podido restablecer su relación con Dios, también tienen la posibilidad de hacerlo entre ellos: Jesús abandonado es el vínculo de unidad entre los hombres. Y la unidad es el fruto del diálogo: es el diálogo realizado. Por eso hablaremos de Él: ¡Él es el verdadero sacerdote! Mi deseo, que acompaño con la oración, es que cada uno de ustedes encuentre en Él su modelo, para que la Iglesia se vea enriquecida por sacerdotes-Cristo, sacerdotes-víctimas por la humanidad; auténticos Cristo, dispuestos a dar la vida por todos. La fiesta de Pascua que acabamos de celebrar nos recuerda que al dolor de la Pasión siguió la gran alegría de la Resurrección. En Él Resucitado, vivo entre nosotros, Chiara

 

CECO e SLOVACCO

ÚčastníkomKongresu pre kňazov, diakonov a seminaristov
Castelgandolfo 19. - 21. apríla 2006

Drahí,

s veľkou radosťou vítam každého účastníka tohto kongresu, osobitne však bratov a pastorov z iných cirkví. Zišli ste sa z mnohých krajín a všetkých kontinentov, aby ste sa spoločne prehĺbili v spiritualite spoločenstva a v dialógu v súčasnej Cirkvi. Žiadali ste ma o nejakú myšlienku. Všimla som si, že vo vašom bohatom programe zaujíma významné miesto téma „Ježišova opustenosť“. Prečo? Lebo základnými bodmi našej spirituality je na jednej strane ukrižovaný Ježiš, volajúci „Bože môj, Bože môj, prečo si ma opustil?“, a na druhej je to jednota. Ukrižovaný a opustený Ježiš. On otvoril ľuďom cestu ku všeobecnému bratstvu. V tej chvíli sa stal prostredníkom medzi ľuďmi a Bohom. Na kríži sa ukazuje Otcovi ako kňaz a zároveň ako obeta za celé ľudstvo. A aby ľudia skrze ukrižovaného a opusteného Ježiša nanovo nadviazali vzťah s Bohom, on obnovil aj vzťah medzi nimi. Opustený Ježiš je totiž putom jednoty aj medzi ľuďmi. A jednota je plodom dialógu, je to zavŕšený dialóg. To je dôvod, prečo sa o ňom hovorí: on je opravdivý kňaz! Mojím prianím, ktoré sprevádza modlitba, je, aby každý z vás v ňom našiel svoj vzor, aby súčasnú Cirkev zdobili kňazi-Kristovia, kňazi-obety za ľudstvo, autentickí Kristovia, ochotní dať svoj život za všetkých. Veľká noc, ktorú sme práve slávili nám pripomenula, že po bolesti utrpenia nasleduje veľká radosť vzkriesenia. V ňom Vzkriesenom a živom medzi nami, Chiara

 

COREANO

카스텔간돌포, 2006년 4월 19-21일 사제, 부제, 신학생 대회에 참가한 참석자들에게 사랑하는 여러분, 이 대회에 참여한 모든 참석자들에게 인사를 보내게 되어 무척 기쁩니다. 특별히 이 자리에 참석한 우리의 형제인 다른 교회의 그리스도인, 목자들에게 인사를 보냅니다. 여러분들은 함께 오늘 날 교회 안에서 친교의 영성과 대화를 더 깊이 살펴보기 위해 전 대륙의 많은 나라에서 모여왔습니다. 제게 한 마디 말을 청했습니다. 저는 여러분들의 풍성한 프로그램에서 “예수님의 버림받음”이라는 담화에 특별한 자리를 내어준 것을 보았습니다. 왠가요? 우리 영성의 근본 요점들은, “저의 하느님, 저의 하느님 어찌하여 저를 버리셨나이까?” 하고 부르짖으신 십자가에 못박히신 예수님과 다른 한편으로는 일치이기 때문입니다. 십자가에 못박히고 버림받으신 예수님께서는 인류에게 보편적 형제애의 삶을 열어주신 분이십니다. 바로 그 순간 그분께서는 인간과 하느님 사이를 이어주는 중개자가 되십니다. 십자가 위에서 그분께서는 전 인류를 위한 희생자인 동시에 사제로써 성부께 당신 자신을 나타내 보이십니다. 십자가에 못박히고 버림받으신 예수님으로 인해 인간들은 하느님과의 관계를 새로이 건설했기에 그들 사이의 관계 또한 가능하게 되었습니다. 버림받으신 예수님께서는 또한 인간들 사이의 일치의 고리이십니다. 일치는 대화의 결실이며 소모된 대화입니다. 이것이 그분에 대해 말하는 이유로 그분께서 참된 사제이시기 때문입니다. 기도를 동반한 저의 축원은 여러분 각자가 그분 안에서 본보기를 보기를 바랍니다. 오늘 날 교회가 모든 이들을 위해 목숨을 줄 준비가 된 그리스도인 사제, 인류를 위한 희생자인 사제, 참된 그리스도인들로 부유해질 수 있도록 하기 위해서입니다. 우리가 이제 막 지낸 부활절은 수난의 고통에 이어 부활의 큰 기쁨을 우리에게 기억시켜 줍니다. 우리 사이에 살아계신 부활하신 분 안에서 끼아라

 

SLOVENO

Udeležencem na kongresu za duhovnike, diakone in bogoslovce
Castel Gandolfo, 19. – 21. april 2006

Predragi,

z veseljem izrekam dobrodošlico vsakemu udeležencu na tem kongresu, posebej pa pozdravljam naše brate kristjane, posvečene služabnike iz drugih Cerkva, ki so navzoči. Prišli ste iz številnih držav z vseh celin, da bi skupaj poglobili občestveno duhovnost in dialog v današnji Cerkvi. Prosili ste me za kakšno besedo. Videla sem, da ste v svojem bogatem programu dali pomembno mesto temi: »Jezusova zapuščenost«. Zakaj? Ker sta glavna stebra naše duhovnosti po eni strani križani Jezus, ki vpije: »Moj Bog, moj Bog, zakaj si me zapustil?« in po drugi strani edinost. Križani in zapuščeni Jezus je Tisti, ki je odprl ljudem pot do vesoljnega bratstva. Prav v tistem trenutku je postal srednik med ljudmi in Bogom. Prav tam na križu je bil pred Očetom hkrati duhovnik in žrtev za celotno človeštvo. In ker so ljudje po križanem in zapuščenem Jezusu lahko vzpostavili odnos z Bogom, je postal mogoč tudi odnos med njimi: zapuščeni Jezus je vez edinosti tudi med ljudmi. In edinost je sad dialoga, je dopolnjen dialog. Zato govorimo o Njem: On je pravi duhovnik! Moje voščilo, ki ga spremljam z molitvijo, je, da bi vsak videl v Njem svoj vzor in bi bila tako Cerkev obogatena z duhovniki, ki so Kristus, z duhovniki, ki so žrtve za človeštvo; pristni Kristus, pripravljeni dati življenje za vse. Velika noč, ki smo jo pravkar obhajali, nas spominja, da je bolečini trpljenja sledilo veliko veselje vstajenja. V Njem, Vstalem, ki živi med nami, Chiara

 

 

 

 

   
Martedì 19 aprile 2006
  Messaggio di Chiara Lubich
ai convenuti
al Congresso "Chiesa Oggi"